Soğuk Bir Gece
G., kötü bir rüya sonucu terler içinde uyandı. Sokak lambasının loş ışığının aydınlattığı bir banktı yatağı. Birkaç gün önce çöp konteynerinin birinde bulduğu eski püskü saatine baktı; gecenin bir yarısıydı. Altındaki pis battaniyeyi ve üstünde bulunan ve berbat kokan yorganı kontrol etti; her yer ıpıslaktı. Bu pisliğe yıllar içinde alışmış, başlarda yadırgadığı şeyleri bir bir yapar hale gelmiş, zaman içinde boynu bükük bir şekilde vaziyete ayak uydurmuştu. Önceleri bu durumu kanıksaması kendisini bir hayli şaşırtsa da, artık sadece "Aşağılık insanoğlu her şeye alışır." diyip geçiyordu. Evet, Dostoyevski'den haberdar idi; bir zamanlar onu sever, örnek alır, yazdıklarında kendisini bulur ama en hüzünlü Dostoyevski karakterlerinin bile içine düşemeyeceği bu biçare hayatı süreceğini aklının ucundan geçirmezdi. Ancak olan olmuştu işte. Zaman içinde bu durumu kabullenmişti; üstelik bu hali değiştirecek gücü içinde hissedemiyordu. Gördüğü kâbus sebebiyle uyandığını düşünüy